05/09/2012، 05:06 PM
رماتيسم:
روماتيسم مفصلي يا آرتريت روماتوئيد، يک بيماري سيستميک و مزمن است که باعث تخريب غضروف و ايجاد ضايعات استخواني ميشود. اين بيماري معمولا در سنين 30 تا 50 سالگي بروز ميکند و در زنان شايعتر است.
آرتريت بصورت قرينه است، يعني اگر يک زانو يا دست درگير باشد، به احتمال زياد طرف مقابل نيز درگير مي شود. در برخي افراد، بيماري از شدت کمي برخوردار بوده و با حداقل ضايعات مفصلي، در مدتي کوتاه همراه ميباشد، ولي در برخي ديگر ضايعات پيشرونده و مزمن، به صورت پلي آرتريت ميباشد و باعث اختلال در عملکرد مفاصل ميشود.
نشانهها
بيماري شروع آهسته يا ناگهاني دارد و با علائم درد، تورم، گرمي، محدوديت حرکت و خشکي صبحگاهي مفاصل همراه است. درد مفاصل با استراحت و بيحرکتي تشديد شده و به مرور زمان در طي روز و با کار کردن و فعاليت آرام تسکين پيدا ميکند.
التهاب مفصل به مرور زمان باعث تخريب غضروف مفصلي و ساييدگي استخوان و به دنبال آن تغيير شکل مفصل ميشود.
بيماران ممکن است علائم خارج مفصلي (سيستميک) مانند تب، ضعف، خستگي زودرس، بياشتهايي ، کاهش وزن و برآمدگيهاي زير پوست به نام ندول يا گرههاي روماتوئيد داشته باشند. گاهي نيز درگيري عروق و اعصاب پوست يا ساير اعضاي بدن مثل کليه، ريه، طحال، کبد و... و درگيري چشمي و خوني ديده ميشود.
علت ناشناختهاست، ولي ايمني سلولي و ايمني هومورال، هر دو در ايجاد اين بيماري نقش دارند. اين افراد نسبت به ديگران شانس ابتلاي بيشتري به بيماري هاي مزمن مانند پوکي استخوان ، عفونت ها، آلرژي، بيماري هاي گوارشي، بيماري هاي قلبي عروقي و فشار خون دارند.
منظور از درمان اين بيماري کاهش درد و ورم، کاهش يا توقف تخريب مفاصل و در مجموع بهتر کردن کيفيت زندگي فرد است. روشهاي درماني مورد استفاده در بيماري روماتيسم شامل تغيير در شيوه زندگي، استفاده از داروها، جراحي، روشهاي درماني جايگزين يا تکميلي نظير فيزيوتراپي، کاردرماني، وسايل کمککننده به مفصل و وسايل کمک حرکتي ميباشند.
داروهاي ضدالتهابي مانند انواع کورتونها، داروهاي سرکوبکننده سيستم ايمني و داروهاي غيراستروئيدي براي درمان روماتيسم استفاده ميشوند.
دکتر مقيمي، فوق تخصص روماتولوژي معتقد است، با توجه به اينکه اين بيماري در اثر اختلال سيستم ايمني بدن ايجاد ميشود و داروهاي مصرف شده نيز سيستم ايمني را ضعيفتر ميکنند، افراد بايد در مقابل بيماريهاي عفوني و ويروسي ايمن شوند.
روماتيسم مفصلي يا آرتريت روماتوئيد، يک بيماري سيستميک و مزمن است که باعث تخريب غضروف و ايجاد ضايعات استخواني ميشود. اين بيماري معمولا در سنين 30 تا 50 سالگي بروز ميکند و در زنان شايعتر است.
آرتريت بصورت قرينه است، يعني اگر يک زانو يا دست درگير باشد، به احتمال زياد طرف مقابل نيز درگير مي شود. در برخي افراد، بيماري از شدت کمي برخوردار بوده و با حداقل ضايعات مفصلي، در مدتي کوتاه همراه ميباشد، ولي در برخي ديگر ضايعات پيشرونده و مزمن، به صورت پلي آرتريت ميباشد و باعث اختلال در عملکرد مفاصل ميشود.
نشانهها
بيماري شروع آهسته يا ناگهاني دارد و با علائم درد، تورم، گرمي، محدوديت حرکت و خشکي صبحگاهي مفاصل همراه است. درد مفاصل با استراحت و بيحرکتي تشديد شده و به مرور زمان در طي روز و با کار کردن و فعاليت آرام تسکين پيدا ميکند.
التهاب مفصل به مرور زمان باعث تخريب غضروف مفصلي و ساييدگي استخوان و به دنبال آن تغيير شکل مفصل ميشود.
بيماران ممکن است علائم خارج مفصلي (سيستميک) مانند تب، ضعف، خستگي زودرس، بياشتهايي ، کاهش وزن و برآمدگيهاي زير پوست به نام ندول يا گرههاي روماتوئيد داشته باشند. گاهي نيز درگيري عروق و اعصاب پوست يا ساير اعضاي بدن مثل کليه، ريه، طحال، کبد و... و درگيري چشمي و خوني ديده ميشود.
علت ناشناختهاست، ولي ايمني سلولي و ايمني هومورال، هر دو در ايجاد اين بيماري نقش دارند. اين افراد نسبت به ديگران شانس ابتلاي بيشتري به بيماري هاي مزمن مانند پوکي استخوان ، عفونت ها، آلرژي، بيماري هاي گوارشي، بيماري هاي قلبي عروقي و فشار خون دارند.
منظور از درمان اين بيماري کاهش درد و ورم، کاهش يا توقف تخريب مفاصل و در مجموع بهتر کردن کيفيت زندگي فرد است. روشهاي درماني مورد استفاده در بيماري روماتيسم شامل تغيير در شيوه زندگي، استفاده از داروها، جراحي، روشهاي درماني جايگزين يا تکميلي نظير فيزيوتراپي، کاردرماني، وسايل کمککننده به مفصل و وسايل کمک حرکتي ميباشند.
داروهاي ضدالتهابي مانند انواع کورتونها، داروهاي سرکوبکننده سيستم ايمني و داروهاي غيراستروئيدي براي درمان روماتيسم استفاده ميشوند.
دکتر مقيمي، فوق تخصص روماتولوژي معتقد است، با توجه به اينکه اين بيماري در اثر اختلال سيستم ايمني بدن ايجاد ميشود و داروهاي مصرف شده نيز سيستم ايمني را ضعيفتر ميکنند، افراد بايد در مقابل بيماريهاي عفوني و ويروسي ايمن شوند.